Aan een picknicktafel midden in de natuur, omringd door fluitende vogels, spreken we met Tommy. Al vijf jaar duinwachter (buitengewoon opsporingsambtenaar) en daarvoor maar liefst 24 jaar politieagent. “Duinwachter word je niet zomaar,” zegt Tommy die ook is aangesloten bij Vakbond BOA ACP. “Je hebt veel specifieke kennis nodig en je blijft bijleren.”
“Het is best een bijzondere route geweest,” vertelt hij. “Een interne sollicitatie bij de politie verliep moeizaam en toevallig kreeg ik toen een belletje of ik boswachter wilde worden. Dat heb ik twee jaar gedaan. Daarna kwam Dunea voorbij, een ontzettend professionele organisatie, met twaalf duinwachters in dienst. Daar werk ik nu met enorm veel plezier.”
Een dag als duinwachter
“We doen alles,” zegt Tommy. “Surveillances, toezicht houden, samen met de brandweer ingrijpen bij natuurbranden, excursies geven, gastlessen op scholen. Je kunt ons eigenlijk zien als de wijkagenten van het duingebied.” Die combinatie van gastheerschap en handhaving is essentieel, vult collega Ruben aan: “We zijn vaak gewoon in een goed gesprek met mensen. Dat is ons handelsmerk. Natuurlijk treden we op als het nodig is, maar uitleg en verbinding staan altijd voorop. We willen toegankelijk en aanspreekbaar zijn.”
Altijd aanspreekbaar
Tijdens een wandeling door het prachtige gebied (in totaal 2800 hectare) wordt dat meteen duidelijk. Wandelaars spreken Tommy aan, met vragen over de natuur, routes of gewoon uit nieuwsgierigheid over het werk van een duinwachter. “Dat is precies wat dit werk zo mooi maakt. De afwisseling, de verbinding met de mensen en met de natuur. We zijn gastheer, toezichthouder, hulpverlener, gids, alles tegelijk. En dat maakt het werk waardevol”, vertelt Tommy enthousiast.
Zorgen over C2000
Toch zijn er ook zorgen. Zo schreef Tommy eerder een mail aan Vakbond BOA ACP over het gebruik van C2000, het communicatiesysteem voor hulpdiensten: “Je hoort vaak over problemen bij de politie met C2000, maar ook boa’s hebben er last van. In Zuid-Holland kunnen boswachters bovendien niet meer schakelen naar het politiekanaal. Dat ligt niet aan de techniek, maar aan halfslachtig beleid. Niet handig en zeker niet veilig.”
Overdreven examens
Maar waar Tommy zich vooral over verbaast, is het huidige examenstelsel voor boa’s. “De eisen zijn bizar hoog. Laat honderd politiemensen zo’n boa-examen maken, ik trakteer als er vijf slagen. Wat je als boa moet weten, staat totaal niet in verhouding tot de praktijk. Onze mensen slagen gelukkig, maar het slaat door. Het heeft niks meer te maken met wat je in het veld nodig hebt.”
Samenwerken in het veld
Na een wandeling door het gebied waar Tommy en zijn collega’s werken, staan we nog even stil bij de samenwerking met ketenpartners, zoals de politie en brandweer. “Op persoonlijk vlak is er een prima samenwerking met de politie. Op beleidsniveau daarentegen hapert de samenwerking in verschillende gemeenten is mijn ervaring,” zegt Tommy. “Kijk ik specifiek naar dit gebied, de samenwerking met de brandweer loopt goed. Zij zijn flink aan het opschalen vanwege de toename van natuurbranden en komen hier regelmatig verkennen.”
Alles onder controle
Tommy herinnert zich tot slot nog een gebeurtenis ongeveer een jaar geleden. “Toen hadden we hier een gewelddadig incident met een overvaller die iemand wurgde. We hebben de dader samen met de politie aangehouden. Maar over het algemeen is het hier rustig en hebben we de boel goed onder controle.”
Met de zon op ons gezicht en een enkel spatje regen nemen we afscheid. Het is ons wel duidelijk, als duinwachter ben je niet alleen handhaver en gastheer, je moet ook een goede conditie hebben.
